WSZECHŚWIAT PRZEZ LORNETKĘ
Pandemonium pareidoliczne
http://www.cloudynights.com/page/articles/cat/binocular-universe/binocular-universe-pareidolic-pandemonium-r2891
Oryginalny PDF

Czerwiec 2014

Phil Harrington
Tłumaczenie: Marcin Siudzinski (Astronoce.pl)






Czy kiedykolwiek dobrze przyjrzałeś się Księżycowi? Mam tu na myśli jego dokładne przebadanie. Jeśli tak, to wiesz już, że zarówno wszystkie główne morza księżycowe, jak i wiele innych wyraźnych tworów, można z łatwością zidentyfikować przez lornetkę. Na przykład, w zależności od fazy, promienie rozciągające się od kraterów Tycho i Kopernik, również są z łatwością widoczne.


Razem, te twory księżycowe mogą być łączone w wiele różnych wizerunków, w tym przysłowiowego "Człowieka na Księżycu". Opowieści o człowieku na Księżycu datują się na ponad tysiąc lat wstecz, a różne kultury proponują różne wyjaśnienia dlaczego właśnie on był tam jako pierwszy. Większość legend opisuje go jako złodzieja lub włóczęgę, który został odrzucony przez społeczność.

Badając Księżyc w pełni i pozwalając wyobraźni na grę z jego morzami (łac. Mare, Maria), możesz dostrzec mgliste odniesienie do twarzy ludzkiej. Taki efekt, gdy ludzki mózg zmienia niewyraźne znaki w konkretne, możliwe do zidentyfikowania przedmioty, zwany jest pareidolią i jest podstawą słynnego testu plam atramentowych Rorschacha. Psychologowie wykorzystują test Rorschacha jako pomoc w badaniu cech osobowości (i dziwactw!) jednostki.

Chociaż nie będziemy się tutaj bawić w amatorów psychologii, czy dostrzegasz twarz ludzką? Jej oczy tworzą Morze Jasności (Mare Serenitatis) i Morze Deszczów (Mare Imbrium) w pobliżu północnej krawędzi, a Morze Chmur (Mare Nubium) to jej otwarte usta blisko krawędzi południowej. Wielu artystów przedstawia jej nos stworzony przez łuk Apeninów oraz płaskiej równiny lawowej na południe od nich, Zatoki Upałów (Sinus Aestuum). Może się to okazać trudne do dostrzeżenia z powodu blasku Księżyca bliskiego pełni. Wykorzystaj filtr księżycowy (lub dwa) by pomóc zredukować blask.


Osobiście uważam, że łatwiej zobaczyć inne kształty właśnie wśród mórz. Najpierw poszukajmy profilu Kobiety na Księżycu. Tak jak Mężczyzna na Księżycu, Kobieta również jest najlepiej widoczna podczas okresu od pierwszej kwadry do pełni oraz podczas pełni. Morze Jasności (Mare Serenitatis) i Morze Spokoju (Mare Tranquillitatis) wspólnie tworzą włosy na czubku jej głowy. Włosy ma ułożone w kucyk, którego tworzą Morze Obfitości (Mare Fecunditatis) i Morze Nektaru (Mare Nectaris). Morze Oparów (Mare Vaporum) może być traktowane jako jej oko, a kształt jej lekko uchylonych ust to Zatoka Centralna (Sinus Medii). Wspaniale promieniujący krater Tycho uzupełnia obraz jako iskrzący się klejnot, który nosi ona na szyi.


Jeśli chodzi o rysowanie Królika na Księżycu, to są na to dwa sposoby. W jednym, królik skierowany jest na wschód. Ocean Burz (Oceanus Procellarum) tworzy jego głowę, a Morze Zimna (Mare Frigoris) wyznacza jego długie uszy, które zakrzywiają się na zachód. Przednie łapy królika utworzone są przez Morze Wilgoci (Mare Humorum) i Morze Chmur (Mare Nubium), a jego szyja i tułów są wykonane z mórz: Deszczów, Jasności i Spokoju (Imbrium, Serenitatis i Tranquillitatis). Wreszcie, jego tylne nogi utworzone są z mórz: Obfitości i Nektaru (Fecunditatis i Nectaris), a jego puszysty ogon z Morza Przesileń (Mare Crisium).

Jeśli wolisz, wykorzystaj morza: Obfitości i Nektaru (Fecunditatis i Nectaris) jako jego uszy, które łączą się w Morze Spokoju (Mare Tranquillitatis). W tej wersji, Morze Jasności (Mare Serenitatis) to pochylona głowa królika, Morze Deszczów (Mare Imbrium) i Ocean Burz (Oceanus Procellarum) to jego tułów, a Morze Wilgoci (Mare Humorum) i Morze Chmur (Mare Nubium) to skrzyżowane tylne nogi królika. Ten drugi wizerunek był, przez wieki, ważną częścią mitologii chińskiej. Chińczycy widzieli również na Księżycu, ich bogini Heng O (Chang'e), ropuchę.



Inny, powszechnie znany obraz ukazuje człowieka pochylonego i wylewającego wodę na ogień. Wyobraź sobie Morze Obfitości (Mare Fecunditatis) jako jego głowę, morza: Spokoju i Jasności (Tranquillitatis i Serenitatis) jako, odpowiednio, jego tułów i biodra, a połączenie Morza Oparów (Mare Vaporum) z Zatoką Centralną (Sinus Medii) jako jego nogę i stopę. Jego wyciągnięte ramię to Zatoka Grubiaństwa (Sinus Asperitatis), która zdaje się wypełniać lukę pomiędzy Morzem Spokoju (Mare Tranquillitatis) a Morzem Nektaru (Mare Nectaris). To ostatnie jest wiadrem z wodą, którą wylewa on na ogień tworzony przez wspaniałego Tycho.


Puść wodze fantazji i zobacz, co możesz dostrzec wśród mórz księżycowych. W zależności, na co wpadniesz, może to również wyjaśnić jakieś osobiste dziwactwa!

W kolejnym miesiącu, wrócimy do głębokiego nieba. Tak więc, do tego czasu, pamiętajcie koledzy luna-tycy, że dwoje oczy jest lepsze od jednego.

---

O Autorze:
Phil Harrington napisał 9 książek o astronomii, w tym Star Ware, Star Watch oraz, ostatnią, Cosmic Challenge. Po więcej informacji odwiedź jego stronę internetową: www.philharrington.net.

Wszechświat przez Lornetkę Phila Harringtona jest chroniony prawem autorskim 2014 przez Philipa S. Harringtona. Wszelkie prawa zastrzeżone. Zakaz kopiowania, całości lub części, poza pojedynczymi kopiami do użytku osobistego, bez pisemnej zgody posiadacza prawa autorskiego.