Po przejściu peryhelium, kometa pojawiła się na naszym niebie wieczornym. Oczekiwania były duże, a jaka była rzeczywistość?

Dobrze, że jest wszędobylski Internet. Przypomniał mi o zaćmieniu.

To była jedyna szansa, żeby w tym roku wspólnie wybrać się na Perseidy.

Miała być zorza i wypad na cmentarz do Żydowa, a skończyło się na całkiem udanej sesji na starej miejscówce na Folwarku.

Ostatnio mamy serię spontanicznych wypadów w teren.

Niedawno wpadła nam w ręce ciekawa pozycja z roku 1975.

Oto relacja z nietypowej sesji podczas pełni Księżyca.

To była szybka akcja. O tranzycie dowiedziałem się na kilka godzin przed zjawiskiem. Pogoda dopisała, więc ogarnęliśmy się czasowo i pojechaliśmy na pas tranzytu, blisko linii centralnej.

Znudził Cię Księżyc? Znudziły Cię planety? Ziewasz przy "deesach"? ;) Pewnie nie, ale i tak warto poświęcić nieco czasu na piękno szerokich i ciasnych układów podwójnych i wielokrotnych.

To był jednodniowy falstart, ale spektakl zorzowy 10 maja zepsuły nam chmury.

Czyste niebo wróciło, nadarzyła się okazja na spotkanie...

Na majówkę coś bardziej klasycznego, dla dużych apertur.

Dopóki noce są wciąż długie, warto zapolować na Kruka.

Po miesiącach pogodowej porażki, kilku pogodnych nocach z bardzo przeciętnymi warunkami, nadszedł TEN wieczór.

Wiosnę rozpoczynamy galaktyką, i to dość jasną.

W lutym Phil serwuje "ukrytą" planetarkę. To już kolejny Abell.

Tym razem Phil wybrał obiekt leżący daleko na południu.

Za pisanie tej relacji zabrałem się dopiero 3 tygodnie po zlocie, więc nie liczyłem, że uda mi się spisać wszystkie wspaniałości, które widzieliśmy. Zacierają mi się już nawet dni, ale ta relacja ze zlotu musi być spisana, choćby szczątkowo.

Wgłębiając się w możliwości i wymagania teleskopu ZWO Seestar S50, natrafiliśmy na przydatny gadżet.

Po mgławicach planetarnych i zliczaniu gwiazd, wracamy do jesiennych galaktyk.