Pegaz to jeden z najbardziej znanych gwiazdozbiorów jesiennych. Przedstawiający skrzydlatego konia, którym Perseusz posłużył się do uratowania księżniczki Andromedy z paszczy Wieloryba, potwora morskiego, Pegaz leci wysoko na naszym południowym niebie w październikowe i listopadowe wieczory.

Pegaz jest zwykle rysowany na naszym niebie do góry nogami, z czterema gwiazdami -- Alpheratz (alfa Andromedae), Sheat (beta Pegasi), Markab (alfa Pegasi) i Algenib (gamma Pegasi) -- wyznaczającymi narożniki wielkiego kwadratu, który obramowuje tułów konia (chociaż zawsze pokazywany jako wyznaczający północno-wschodni narożnik Wielkiego Kwadratu Pegaza Alpheratz jest technicznie przypisany do sąsiedniej konstelacji Andromedy; w rzeczywistości Alpheratz to alfa Andromedae).

Linia z trzech gwiazd -- Homam (zeta Pegasi), Baham (theta Pegasi) i Enif (epsilon Pegasi) -- łukowato odchodząca na południowy zachód od Markaba jest zwykle pokazywana jako szyja i głowa konia, z Enifem wyznaczającym jego chrapy.

Niestety oznacza to, że z perspektywy półkuli północnej biedny Pegaz leci do góry nogami. Co gorsza, widzimy tylko przednią połowę konia, a nigdzie nie znajdziemy jego tylnych kończyn.

Zamiast wysilać się, by dostrzec konia lecącego po niebie, prelegenci w planetariach często mówią swoim słuchaczom, że Wielki Kwadrat wyznacza diament baseballowy, co jest w tym miesiącu idealną aluzją do World Series. W naszym kosmicznym diamencie baseballowym Scheat i Alpheratz, obie o jasności 2 magnitudo, oznaczają odpowiednio bazę domową i pierwszą bazę. Pozostałe dwie gwiazdy, Algenib i Markab, obie o jasności 3 magnitudo, to odpowiednio druga i trzecia baza.

Wypełnijmy resztę graczy drużyny na boisku. Dzisiejszy mecz poprowadzi numer 71, czyli 71 Pegasi o jasności 5,3 magnitudo. Wygląda na to, że na wzniesieniu dołączą do niej łapacz upsilon Pegasi (4,4mag) i menedżer drużyny tau Pegasi (4,6mag). Wygląda również na to, że sędzia w bazie domowej, 56 Pegasi (4,8mag) idzie zobaczyć, co się dzieje. Po ogłoszeniu przerwy, pałkarz, mu Pegasi (3,5mag), udał się z powrotem do pola zmienników, aby porozmawiać z lambdą Pegasi (4,0mag), następną w kolejce do odbicia.

A tymczasem, na pierwszej bazie mamy psi Pegasi, słońce o jasności 4,7mag, które wygląda jakby grając szukało pałkarza do skrótu. Drugi bazowy, chi Pegasi (4,8mag), gra na wolnej przestrzeni pomiędzy pierwszą a drugą bazą. Łapacz phi Pegasi (5,1mag) oraz trzeci bazowy 70 Pegasi (4,6mag) dopełniają pole wewnętrzne, podczas gdy HD 216489 to trener trzeciej bazy o jasności 5,6 magnitudo.

W zależności od ciemności i przejrzystości na Twojej miejscówce obserwacyjnej, będziesz mógł dostrzec pełną obsadę graczy na naszym kosmicznym boisku, lub jedynie cztery bazy. Jednak pod ciemnym wiejskim niebem, pole wewnętrzne wydaje się być opanowane przez kibiców wbiegających z trybun, tak jakby był to ostatni mecz World Series, który właśnie się zakończył.

Zasięg dla gołego oka (NELM)	Liczba gwiazd	Panel mapy
5,0	4	a
5,5	7	b
6,0	9	c
6,5	24	d
7,0	37	e
7,5	76	f

Ile gwiazd zliczysz wewnątrz Wielkiego Kwadratu? Powyższa tabela podaje liczbę gwiazd widocznych w przyrostach co pół magnitudo, zaczynając od 5,0mag, a odpowiednie panele na powyższej mapie pokazują pozycje tych gwiazd.

Przed rozpoczęciem zliczania poczekaj, aż Wielki Kwadrat osiągnie kulminację, czyli swoją maksymalną wysokość nad horyzontem. Nastąpi to około godziny 22 CET (23 CEST) 1 października oraz około godziny 20 CET 1 listopada.