Warto było. Po zachodzie Księżyca niebo pociemniało, zasięg w Małej Niedźwiedzicy oceniłem na 6,3mag. Udało się spojrzeć po raz pierwszy na kilkanaście obiektów NGC i dołożyć co nieco do zaliczonych z listy Herschel 400.
Sesja 388 03.03.2012 0045-0315 UT. Gózd k/Kielc. Niebo pogodne po zachodzie Księżyca, -3oC.Na początek spojrzałem na NGC 4361 w Kruku (mgł. plan. 10,9mag; 2,1'; CS 13,3mag). Przy 100x i 150x widoczna jako małe, blade kółko na dość jasnym tle nieba. Gwiazdka centralna widoczna bez problemu na wprost. Szkoda, Że Kruk był już bardzo nisko nad horyzontem. Wyżej, ta planetarka na pewno wyglądałaby o wiele lepiej.
Gdy wróciłem do atlasu, by odszukać kolejną mapę, nagle usłyszałem hałas, który sprawił, że zrobiło mi się gorąco... Nagły podmuch wiatru przewrócił teleskop! Całe szczęście, że wciąż był skierowany na Kruka, czyli nisko. Górna klatka walnęła w ziemię z wysokości ok. 0,7 metra. Szybka ocena uszkodzeń - ufff... Nic poważnego. Wystarczyło ponownie skolimować, bo lusterko wtórne porządnie się powichrowało. Ziemia była zmarznięta, więc wyciąg nie utaplał się w błocie. Zawsze obserwuję z założonymi "gaciami" (osłoną kratownicy), które zadziałały jak żagiel i klops... Po kilkunastu minutach powrót do obserwacji (już z opuszczonymi "gaciami"), na celowniku Mały Lew.
NGC 2859 (gal. 10.9 mag; SB 13.8 mag). 150x. Okrągła, jasne jądro, delikatne halo.
NGC 3245 (gal. 10.8 mag; SB 12.5 mag). 150x. Gwiazdopodobne jądro, słabe halo.
NGC 3254 (gal. 11.7 mag; SB 13.7 mag). 150x. Wydłużona z lekko jaśniejszym centrum. Obok para jasnych gwiazd.
NGC 3277 (gal. 11.7 mag; SB 13.1 mag). 150x. Okrągła, słabe jądro.
NGC 3294 (gal. 11.8 mag; SB 13.6 mag). 150x. Duża, jajowata, delikatnie jaśniejsza w centrum.
NGC 3344 (gal. 9.9 mag; SB 13.8 mag). Jasna, gwiazdopodobne jądro, przytulona do dwóch gwiazdek.
NGC 3395 + NGC 3396 (gal. 12.1 mag; SB 12.3 mag + gal. 12.1 mag; SB 13.6 mag). 150x i 214x. Ciasna parka, dwa jasne jądra i lekko zlewające się otoczki. Wyraźnie różniły się wielkością i jasnością powierzchniową.
NGC 3414 (gal. 11.0 mag; SB 13.1 mag). 150x. Okrągła, wyraźnie jaśniejsza w centrum.
NGC 3424 + NGC 3430 (gal. 12.4 mag; SB 13.0 mag + gal. 11.6 mag; SB 13.8 mag). Najładniejszy widok wieczoru. Śliczna parka galaktyk w jednym polu przy 150x i 214x. Pierwsza słabsza, wydłużona, druga jaśniejsza, również wydłużona z jasnym centrum. Ustawione w różnych kierunkach, wyglądały niemal dokładnie jak na szkicu z NSOG.
NGC 3432 (gal. 11.2 mag; SB 13.9 mag). 150x. Wydłużona, wewnątrz ciasnego trójkąta gwiazdek.
NGC 3486 (gal. 10.5 mag; SB 14.1 mag). 150x. Okrągła, duża, jasna z wyraźnym jasnym środkiem.
NGC 3504 (gal. 10.9 mag; SB 12.6 mag). 150x. Jajowata z jasnym jądrem
NGC 3510 (gal. 12.2 mag; SB 13.4 mag). Wydłużona, blada smużka wyłapana zerkaniem przy 214x. Przeszkadza blask niedalekiej gwiazdy 7.2 mag.
NGC 3512 (gal. 12.3 mag; SB 13.1 mag). 150x. Słaba, okrągła o jednorodnej jasności.
Na koniec spojrzałem na jedyny obiekt z listy Herschel 400 w gwiazdozbiorze Wagi.
NGC 5897 (gr. kul. 8.4 mag; 13'). 100x i 150x. Bardzo duża, rozmyta, słabo skoncentrowana ku środkowi. Dało się wyłapać pojedyncze gwiazdy na obrzeżach mimo niskiego położenia. Gdyby wznosiła się wyżej, mogłaby śmiało konkurować z niektórymi "kulistymi" eMkami.
To tyle z zaplanowanych obserwacji tej nocy. Oczywiście, było też trochę spontaniczności, jak choćby spojrzenie na Marsa, Saturna w towarzystwie Tytana, Rhei, Thetys i Dione, rozbite na proszek M13 i M4, jak zawsze piękną M57. Przedsmak lata w mroźną, marcową noc.
Czystego nieba!
Paweł
