Z Julesem pojechaliśmy już w piątek, a w sobotę dołączył do nas Thomas. Przy okazji wpadliśmy na "kontrol" do Zatomia, pogadaliśmy, odebraliśmy koszulki zlotowe, i zrobiliśmy krótki spacer po okolicy Zatomia (jeziora Rokiet i Konotop), a wieczorem wybraliśmy się nad jezioro Długie niedaleko Dzwonowa. Wracając z tego ostatniego dany nam był piękny widok młodego Księżyca, Jowisza, i Wenus wiszących na krystalicznie czystym niebie w żółto-pomarańczowej łunie zachodzącego Słońca.

Dzwonowo 23/24.03.2012
21:00-04:20

Pierwsza noc zapowiadała się bardzo dobrze i taka też była. Mimo snujących się przy widnokręgu ni to chmur ni mgieł które przeszkadzały w identyfikacji obiektów nisko położonych, praktycznie większość nieba mieliśmy krystalicznie czystą, choć Jules utrzymuje, że bywało jeszcze lepiej :) Zaczęliśmy ok. 21 a skończyliśmy o 4:20 kiedy już łuna na wschodzie rozjaśniała niebo i przyćmiewała wschodzącą letnią Drogę Mleczną. Warto wspomnieć, że nasza zmora - oświetlona halogenami stacja paliw w Dzwonowie - była nieczynna, co mocno "poprawiło" wschodnią część nieba. Warunki pozwoliły na wyhaczenie w 8" 99,9% galaktyk NGC widniejących w atlasie Taki'ego, oczywiście w wybranym regionie nieba, a ja skupiłem się na dokończeniu okolicy "wewnątrz" trapezu Wielkiej Niedźwiedzicy (mapa 26) którą zacząłem jeszcze w Jeziorach Wielkich. Oto łup z tej nocy według numerów NGC (mag Vis/mag SB):

3669 (12,6/12,7) - słaba ale wyraźna, podłużna, pomiędzy dwoma parkami gwiazd N-S


3780 (11,7/13,7) - wyraźna, owalna, jasna
3888/3898 (12,3/13,0; 11,0/13,5) - ładna parka, 3888 słabsza


3921 (12,5/13,5) - bardzo słaba, blisko gwiazdki, malutka

Trio:
3972 (12,2/13,6) - najsłabsza, widoczna zerkaniem, mała, podłużna
3982 (11,2/12,7) - owalna, jednorodna, blisko gwiazdki
3998 (10,5/12,3) - jasna, pomiędzy dwoma gwiazdkami
w okularze 7mm dostrzegłem również NGC3990 (12,7/12,7), której nie ma w atlasie; w 14mm wyglądała jak gwiazdka


3738/3756 (11,4/12,9; 11,4/13,6) - ładna, jasna parka w bardzo ładnym polu gwiazdowym; 3756 większa, wrzecionowata


3718/3729 (10,6/14,2; 11,6/13,2) - parka w ciekawym polu gwiazdowym; 3718 większa, obydwie bardzo blisko gwiazdek


3631 (10,6/13,9) - duża, jasna
3656 (12,9/13,8) - mała, owalna, "dotyka" gwiazdki


3657 (12,6/13,2) - bardzo mała, ekstremalnie słaba, widoczna zerkaniem w 14mm i 7mm
3549 (12,2/13,5) - słaba, podłużna, w trójkącie z gwiazdek


4290 (12,0/13,3) - mała, dość słaba, wrzecionowata
4335 (12,5/13,6) - nieco podobna do 4290, mała, słaba, obydwie w jednym polu 14mm
4500 (12,6/13,0) - malutka, bardzo blisko gwiazdki (wygląda jak odblask)


4271 (12,7/13,3) - bardzo mała, w 14mm wygląda jak gwiazdka
4102 (11,3/12,9) - mała, jasna, styka się z gwiazdką


4068 (12,6/14,3) - musiałem ją potwierdzić na zdjęciu DSS i okazało się, że faktycznie jest tam, gdzie ją sobie naszkicowałem; ekstremalnie trudna


Obydwie w szerszym polu:


3953 (10,2/13,5) - spora, dość jasna
3917 (11,9/13,8) - rozległa, podłużna, dość słaba; między dwoma parkami gwiazd
4026 (10,7/12,7) - bardzo ładna! podobna nieco do Sombrero (M104); mała, wyraźne jądro i wypustki z obu stron


4085/4088 (12,4/13,1; 11,1/13,2) - przepiękna parka! podłużne, z niemal takim samym nachyleniem (PA); 4085 malutka, 4088 duża, jasna


4157 (11,1/13,3) - spora, podłużna, wyraźna


4100 (11,0/13,3) - spora, podłużna


4047 (12,4/13,1) - mała, owalna
4096 (11,1/13,6) - spora, podłużna, jednorodna


4144 (11,6/13,7) - mała, podłużna "igiełka", dość słaba


I jeszcze okolice tyłka Lwa w oczekiwaniu na zejście brzucha Misia z zenitu (gdzieś w połowie sesji...):

3599 (11,7/13,5) - bardzo słaba, jaśniejsze jądro
3605/3607/3608 (12,0/12,5; 9,9/12,5; 10,8/13,0) - ładne trio, 3605 bardzo słaba


3598 (12,4/13,3) - bardzo słaba, bardzo blisko gwiazdki
3626 (10,6/12,3) - jasna, mała, niemal gwiazdowe jądro
3659 (12,4/13,1) - bardzo mała, bardzo słaba, widoczna zerkaniem w 14mm
3655 (12,0/12,3) - dość jasna, owalna

Oprócz polowania na słabe kłaki, jak zwykle na początku każdej sesji pod ciemnym niebem odwiedziliśmy znane i lubiane standardy, które w takich warunkach prezentują się niezwykle okazale. Dla mnie, przebojem nocy była M51 (z NGC5195) pokazująca wyraźne ramiona spiralne, a NGC rozciągnięcie jaśniejszego obszaru przechodzącego przez jądro. Ze słabszych obiektów spojrzałem też na kulistą NGC5053, gdzie przy wyższych powiększeniach dopatrzyłem się nieco gwiazdek.

Wróciłem też do słabej galaktyki w Żyrafie - IC342, opisywanej już wcześniej przy okazji zeszłorocznych obserwacji w Kawczynie. Tym razem galaktyka była jeszcze wyraźniej widoczna jako okrągłe pojaśnienie tła z nieco jaśniejszym centrum. W identyfikacji bardzo pomaga łańcuszek sześciu gwiazd leżący na tle galaktyki. Oczywiście, w 8" widać jedynie środkową część galaktyki, a słabe ramiona spiralne są nieosiągalne.

Nie zapomniałem też o supernowej w M95 - SN2012aw. Według szacunków, tej nocy miała jasność około 13mag, choć świetne warunki sprawiły, że wyglądała na jaśniejszą.

Na celowniku była też przez chwilę kometa C/2009 P1 Garradd przemierzająca Wielką Niedźwiedzicę na południe od M81/82. Ma jasność 7-8 mag (bliżej 8mag). W 8" było widać lekkie rozciągłe pojaśnienie a'la warkocz. Wciąż jest jasna i bardzo ładna - polecam! Kometa przesuwa się wśród gwiazd dość szybko. W połowie kwietnia przejdzie pomiędzy gwiazdami kappa oraz iota UMa i przekroczy granicę z gwiazdozbiorem Rysia.

Sesję zakończyłem majaczącym na jaśniejącym niebie Veilem, a nieco wcześniej zaliczyłem pierwszą w tym roku M57 która przepięknie się prezentowała w 171x i 200x świecąc niczym filtrowana UHC.