Kiedy warunki się polepszyły oczywiście na pierwszy ogień poszły h i x . Cudowne! Męczyliśmy je z Markiem ponad godzinkę, albo i jeszcze dłużej… Widok w SWA 2” i również z barlowem zapiera dech w piersi i oderwać się nie można! Czarne tło nieba odcina się od błyszczących diamentów i tak jak wydawało mi się, że gromadka z kocią łapką jest piękniejsza, tak po tych obserwacjach stwierdzam, że zakochałem się w tej z „latawcami”, a w szczególności w jej przepięknych czerwonych gwiazdkach. Naliczyliśmy ich pięć sztuk i tak jak pokazuje zdjęcie GENDLERA poniżej, jeszcze kilka jest do zidentyfikowania:

Ogólnie ujmując, na ten obiekt można poświęcić całą noc bez przerwy, koniec kropka! Ale kiedy Lucek schował się już za horyzont rozpoczęliśmy maraton z Orionem! Następne dwie godzinki łupaliśmy M42 non stoper! Co tu dużo pisać – nic nie jest w stanie się z nią równać! Trapez niestety bez składników E i F, ale to wina seeingu. Poniższy rysunek pokazuje ułożenie gwiazd w trapezie:

Tej nocy obserwowaliśmy jeszcze gromadki w Woźnicy M36,37,38, M81 i M82, M35, M31, Żłóbek i wschodzącego Saturna, ale powyżej 150x nie dało się go jeszcze oglądać. Marek stwierdził na drugi dzień, że „tej nocy nie wystąpił u nas duch rywalizacji" – patrz porównanie telepów, a także „nie potrafię stwierdzić który daje lepsze obrazy” – i coś w tym jest… Podsumowując była to noc dwóch obiektów: h i x i M42 i dodam tylko że wciąż mi ich mało…

Udało się zrobić tylko jedno w miarę dobre zdjęcie: