Długo wyczekiwana pogodna noc bez Księżyca sprawiła, że bez wahania spakowałem sprzęt i pojechałem na Folwark. Jak zwykle, Thomas był przede mną i już się rozstawiał, więc rozstawiłem się obok i rozpocząłem łowy, póki niebo zimowe górowało. Po raz pierwszy przygotowałem sesję w SkySafari tworząc listę obiektów, sortując je według rosnącej deklinacji i podświetlając je na mapie. Niestety, nie robiłem notatek, dlatego przy kolejnej okazji spróbuję zahaczyć te obiekty jeszcze raz i zweryfikować moje wrażenia z tej sesji.

Swoje pierwsze trzy Trumplery złapałem jesienią 2015 roku w Zwoli. Tym razem zapolowałem na Trumplery zimowe.

Najniżej wisi Trumpler 9 (Rufa). Dojście nie jest proste, ja zacząłem od del CMa, przesunąłem się na wschód do xi Pup i od niej dalej na południowy wschód po układach gwiazd. Sama gromada jest dość prosta do zidentyfikowania, bo sąsiaduje z charakterystycznym asteryzmem o kształcie krzywej strzały (w której rozdwojony koniec to gwiazda podwójna o separacji 55"). 4-5 gwiazd gromady układa się w wyraźny łańcuszek, a zerkaniem widać, że są one zatopione w mgiełce słabszych gwiazd. Wyższe powiększenie (133x, źw. 1,5mm) pokazuje te gwiazdki.

Następnie mamy parkę Trumplerów: 6 i 7. Trumpler 7 leży w Rufie niemal na granicy z Wielkim Psem. Trumpler 6 już w Wielkim Psie. Dojście od del CMa, przez 29 CMa i dalej do małego, ale wyraźnego trójkąta z gwiazd 5-6 mag. Tr 7 leży nieco na południe od zachodniej gwiazdy trójkąta. Cztery główne gwiazdy gromady są jasne i wyraźne, reszta tworzy poświatę. Zaledwie 20 minut łuku na południowy zachód leży Trumpler 6, zdecydowanie słabszy i nieoczywisty, bez jasnych gwiazd. Po prostu słaba poświata, jedynie ślad gromady.

Trumpler 5, dość rozległa gromada leżąca wysoko na zimowym niebie, w miejscu banalnym do namierzenia blisko gromady Choinka, tylko z pozoru jest łatwiejsza od poprzednich. Miejsce ustaliłem idąc od Choinki przez kolejne łańcuszki gwiazd 8-9 mag, ale sama gromada na pierwszy rzut oka była poza zasięgiem 8". Okular 25mm dawał zbyt jasne tło, okular 12,5mm zbyt ciemne. Jedynie w okularze 17,5mm (69x, źw. 2,9mm) wyzerkałem słabe kaszkowanie, niejednorodność tła nieba, co sugerowało obecność wielu słabych gwiazd. Gromada jest stara, zawiera wiele czerwonawych gwiazd, co dodatkowo utrudnia ich dostrzeżenie.

Reszta obiektów to NGCki i jedna ICka w Orionie i Bliźniętach. Z przyzwoitości wróciłem do planetarki NGC 2022. Na niebie Bortle 4 jest banalna już bez filtrów, choć mała i wymaga sporego powiększenia. Filtr CLS przyciemnia tło i nieco uwypukla jednorodny dysk planetarki, a Ultrablock jeszcze poprawia kontrast, choć sama planetarka nie pokazuje wiele więcej niż z CLS.

Gromada otwarta NGC 2141 nad mu Ori to bardzo ładny zbiór słabych gwiazdek, dość gęsto upakowanych. Warto ją odwiedzić. NGC 2194 również bardzo zyskuje na ciemnym niebie, jest mniejsza, ale równie ładna, z kilkoma jaśniejszymi gwiazdkami na tle mrowia słabszych. Dwa ostatnie cele to gromady w Bliźniętach. NGC 2129 to malutka, ale dość jasna gromadka blisko gwiazdy 1 Gem. Tworzy ją kilka jaśniejszych gwiazd ułożonych w łańcuszki, i wiele słabszych. Dwie najjaśniejsze gwiazdki dają wrażenie malutkiej gromady podwójnej. IC 2157, położona blisko M35, jest luźnym, słabo zdefiniowanym skupiskiem dość słabych gwiazdek, nie rzuca się w oczy, trzeba ją wypatrzeć. Na jej tle widać trzy jaśniejsze gwiazdki.

NGC 2141                                                                                   NGC 2194

Około 22.30 zrobiło się dość chłodno i zaczęliśmy powoli pakować sprzęty. Ostatecznie na Folwarku został Piotr dopalający M42. Sesja bardzo udana, sporo przegadaliśmy, ale równie intensywnie obserwowaliśmy. Oczywiście padło wiele zimowych klasyków, które mieliśmy możliwość podziwiać w polu widzenia dużej lornety, refraktorka 80ED i lustra 8".