Pierwsza pogodna noc nadeszła po intensywnych opadach i burzach, co pozytywnie wpłynęło na przejrzystość, ale niestety odbiło się na chłodzie i sporej wilgotności. Pod koniec sesji mieliśmy tylko +10°C i sprzęty tonęły w rosie. Odrodziła się także "nasza" kałuża. Droga noc była cieplejsza (+16°C) i zdecydowanie mniej wilgotna, ale przejrzystość była odrobinę gorsza.

Oczywiście, zgodnie z tradycją, nocka zimniejsza zwabiła większe grono grupy poznańskiej, chociaż frekwencja i tak była zaskakująco niska. Dziadziejemy!

Sesję 21/22.06 rozpoczęliśmy z Thomasem od przelotu kilkunastu starlinków, które leciały z północy na południe i na linii Altair - beta Aql jaśniały i znikały. Ciekawy spektakl, choć to jedynie sztuczny wytwór cywilizacji. Nieco później pojawiły się obłoki srebrzyste, i choć były jeszcze dość niemrawe, gapiliśmy się na nie dość długo.

Po zapadnięciu względnego zmroku zaczęliśmy obserwacje. Pierwszego wieczoru na południowym horyzoncie cały czas snuły się chmury, ale i przez nie udało mi się złapać M6 i M7, choć raczej symbolicznie niż obserwacyjnie. Szybko więc skierowaliśmy się ku komecie C/2017 K2 PANSTARRS, która obecnie ma 7,5-8 mag i przemierza północnego Wężownika. Pierwszej nocy była bardzo ładnie widoczna między gromadą IC 4665 a gwiazdą beta Oph. Drugiej nocy kometa minęła betę i była widoczna na południowy zachód od niej.

Oczywiście zrobiłem sobie koleją rozgrzewkę na mgławicach Łabędzia, choć ich czas nadejdzie dopiero w sierpniu. Drugiej nocy zahaczyłem też o mgławicę Kokon. Mimo jasnego nieba pojawiła się w filtrze UHC i szerokim H-beta, ze wskazaniem na ten drugi - w nim odcinała się od tła nieco lepiej. Dla mnie jednak, przebojami obu sesji, a szczególnie pierwszej, były mgławice w Strzelcu (i Wężu). W Morfeuszu 12,5mm z filtrem UHC po prostu powalały. M8 Laguna - rozległa mgławicowość z wyraźnym ciemnym pasmem i gromadą. M20 Trójlistna Koniczyna - wyraźna mgiełka z podziałem na "płatki". M17 Omega - potęga! Uderzający kształt łabędzia z rozwijającą się słabszą mgławicowością. M16 Orzeł - nieco słabsza, ulotna mgiełka ograniczona gwiazdami gromady. Tu widok mógłby być lepszy, liczę na ciemne sierpniowe niebo.

Z trudniejszych obiektów zapolowałem na dwie małe gromady kuliste: NGC 6426 w Wężowniku (11mag) i NGC 6535 w Ogonie Węża (10,5mag). Po raz pierwszy dostrzegłem je 13 lat temu w maju jeszcze w Jeziorach, kiedy miałem białą Syntę 8" i Pentaksy XW. Zapisałem wtedy:


Szczególnie ta pierwsza nie lubi jasnego nieba. Dopiero drugiej sesji udało mi się ją bez wątpliwości wyłuskać z tła, i to jedynie zerkaniem. Druga jest wyraźnie jaśniejsza, nieco bardziej skoncentrowana i nie sprawiła większych problemów, choć wciąż jest bardzo ulotna.

Starhopping do NGC 6426 jest prosty. Od bety Oph 2° na południe od 61 Oph (całkiem ładnej podwójnej 6,1+6,5 mag, sep. 20,6") i z powrotem niecałe pół stopnia na północ do SAO 122688 8,5mag. Kulka leży 15' na północny wschód od niej przy jednym z boków czworokąta z gwiazd 11-12,5 mag.

Namierzenie NGC 6535 jest jeszcze prostsze. Od 68 Oph (południowej gwiazdy charakterystycznego trójkąta będącego kiedyś częścią gwiazdozbioru Taurus Poniatovii, obecnie Melotte 186) 1,6° na południe przedłużając linię 67-68 Oph i powinniśmy w polu widzenia dostrzec słabą poświatę kulki.

Obie sesje były bardzo udane, sporo pogadaliśmy. Druga była bardzo kameralna. Może w wakacje uda się spotkać w szerszym gronie.