Ciepło, sucho, spadek temperatury z 27°C do 20°C.

Do nowiu blisko, prognozy na kolejne noce wciąż niepewne, więc postanowiliśmy zaryzykować w sobotę. Kukurydza na Folwarku ma już prawie 2 metry, całe szczęście, że od strony południowego wschodu rośnie coś niższego.

Ja dotarłem o 23, Acid kilkanaście minut po mnie, akurat na pierwszy przelot ISS. W połowie sesji odwiedził nas kolega z dziećmi.

Niestety, początkowo zachmurzenie wzrastało, choć im później tym było czyściej. Co gorsza, całe południe było regularnie zakrywane chmurami, co uniemożliwiło mi wykonanie planu na tę sesję, czyli namierzenie kilku obiektów z pogranicza Ogona Węża, Tarczy, Strzelca i Orła. Oczywiście zaliczyliśmy wiele obiektów letnich i pomiędzy chmurami niebo było bardzo czyste, ale trudno było przysiąść do regularnego czesania bez ciągłej kontroli zachmurzenia.

W końcu udało mi się złapać kometę C/2023 E1 (ATLAS) w Smoku. Podejście było łatwe, a kometa jasna. W powiększeniach 69x i 96x była dużą, wyraźną mgiełką o jasności ok. 9mag.

Jedynym obiektem z mojej listy na to lato, który był na tyle wysoko, że mogłem podjąć próbę jego namierzenia, była gromada kulista IC 1276, skatalogowana również jako Palomar 7. Jej dane wg NGC/IC to:

IC 1276 = Palomar 7
V = 10.3;  Size 7';  Surf Br = 13.3

Kolorowe zdjęcie pokazuje jak pyły Drogi Mlecznej wpływają na jej jasność. Czerwona barwa utrudnia jej dostrzeżenie i obniża jej jasność o około 1mag.

Notatki Steve'a Gottlieba dotyczą teleskopów 17,5"-24", co nie napawało optymizmem. Dodatkowo wciąż nie ma nocy astronomicznej, więc niebo jest szare, a kontrast niski. Dla wprawki wyłuskałem najpierw dwie jaśniejsze kulki NGC 6517 i NGC 6539. Pamiętam, że IC 1276 próbowałem już kiedyś dorwać, ale poległem. Tym razem lepiej się przygotowałem. Dokładnie namierzyłem jej miejsce, co nie było bardzo trudne, i zacząłem szukać charakterystycznych układów gwiazd do starhoppingu. Dojście od NGC 6539 jest proste, wystarczy wycelować między dwie gwiazdy 7,5mag.

Bliżej gwiazdy wschodniej jest układ trzech gwiazd 11-12 mag w kształcie trójkąta prostokątnego. Gwiazda północna jest podwójna (jasność drugiej to 13,5mag). To właśnie przy tych dwóch gwiazdach w końcu zerkaniem wyskoczyła z tła całkiem spora ekstremalnie słaba, ulotna poświata. Dość długo weryfikowałem jej widoczność, a dodatkowo kilka razy wyskakiwały na jej tle dwie gwiazdki GSC 5109-0004 13mag i GSC 5109-0010 14mag. Raz mignęły naprawdę wyraźnie.

Biorąc pod uwagę, że udało mi się ją zobaczyć w warunkach odbiegających od idealnych (przechodzące chmury, brak nocy astronomicznej), sądzę, że w sierpniu uda mi się ją wypatrzeć "na wprost". Poniżej zdjęcia DSS, na negatywie zaznaczyłem dwie gwiazdki GSC.

  

Najlepszą widoczność miałem w Morfeuszu 12,5mm, ale w 17,5mm też ją wyzerkałem, choć kontrast był niższy.

Pod koniec sesji załapaliśmy się drugi przelot ISS. Tym razem udało mi się śledzić go dłuższy czas przez teleskop, ale ISS leciała tak szybko, że oprócz wyraźnych kształtów stacji i paneli, nie udało mi się dostrzec innych szczegółów.

Ostatecznie, z Folwarku wygoniły nas nachodzące chmury. Kolega z dziećmi poddał się dużo wcześniej, pod ciężarem marudzenia dzieci o zmęczeniu i spaniu. Jak wyjeżdżaliśmy, letnia Droga Mleczna bardzo ładnie się rysowała aż po obłoki w Tarczy.

Oby sierpień okazał się łaskawy pogodowo.