Jak dotąd (z kilkoma godnymi uwagi wyjątkami), liczby pokazują, że filtry UHC i OIII to najlepszy wybór dla obserwatorów mgławic, a do pewnego stopnia wskazują, że jeśli chcemy kupić tylko jeden filtr, ogólnym zaleceniem jest kupno filtra UHC lub podobnego wąskopasmowego. Używając różnych powiększeń odkryłem, że generalnie, filtry te najlepiej "pracują" w zakresie powiększeń od 3,5x/cal średnicy do około 9,9x/cal średnicy, wykazując nieznacznie lepszą wydajność ogólną w dolnej połowie tego zakresu. Istnieją pewne specyficzne zastosowania kiedy mogą one być użyte przy większych powiększeniach od cytowanych powyżej, ale mając wzgląd na całokształt, małe powiększenia sprawdzają się bardziej.

Porównując zależność charakterystyk wydajności, filtr UHC ma skłonność do ukazywania nieco większej i/lub jaśniejszej części mgławicowej w przypadku wielu mgławic emisyjnych niż filtr OIII, podczas gdy OIII często uzyska nieco lepszy kontrast i ciemny szczegół na konkretnym obiekcie. Istotnie, istnieje kilka obiektów mgławicowych które zdecydowanie lepiej prezentują się i kontrastują z filtrem OIII, czyniąc go czasami jedynym słusznym wyborem. Jednakże, dla części tych "obiektów OIII", niektórzy wciąż wolą używać filtra wąskopasmowego niż OIII, aby uzyskać jaśniejszy obraz (szczególnie w górnej połowie zakresu powiększeń 3,5x-9,9x/cal średnicy). Tak więc, wybór pomiędzy dwoma filtrami (wąskopasmowy kontra OIII) często będzie zależał od preferencji osobistych (np. jasność czy kontrast) niż od jakichś obiektywnych wzorców.

OIII zdaje się być trochę lepszy do wyszukiwania małych mgławic planetarnych w polach bogatych w gwiazdy, przy użyciu techniki "mrugania", niż UHC. Natomiast filtr H-BETA często "psuje" (wpływa zbyt agresywnie) obraz wielu mgławic planetarnych z nielicznymi tylko wyjątkami. Włączenie do testu kilku mgławic planetarnych mogło lekko wyśrubować ogólny wynik filtra OIII, ponieważ w ogólnym zarysie, często "pracuje" on nieco lepiej na tych obiektach. OIII wymaga również nieco mniejszych powiększeń niż UHC aby uzyskać najlepsze efekty. Zatem, w teleskopach o dłuższej ogniskowej które mają problem z uzyskaniem naprawdę małych powiększeń, UHC mógłby być niekiedy lepszym wyborem. Niemniej jednak, filtr OIII był z powodzeniem używany do przeglądu szeregu mgławic emisyjnych zarówno przy aperturze 80mm jak i 100mm, tak więc mit jakoby nie był on przydatny w sprzętach o średnicach mniejszych niż 8 cali jest po prostu nieprawdziwy.

H-BETA okazał się być przydatnym na o wiele bardziej ograniczonej liczbie obiektów (około 15% z obserwowanych 93) niż filtr UHC czy OIII. Może to być, co najmniej po części, wynikiem faktu iż wiele z tak zwanych "obiektów H-beta" to bardzo słabe mgławice o niskim natężeniu, przez co są na granicy lub poza zasięgiem wizualnym mojego 10-calowego teleskopu. Szerokopasmowy filtr DEEP-SKY niemal zawsze dawał co najmniej niewielki wzrost kontrastu na prawie każdym obserwowanym obiekcie (szczególnie przy rozjaśnionym niebie), ale rzadko pokazywał spektakularną poprawę obrazu. Jakkolwiek, dla mgławic "mieszanych" (np. obiektów refleksyjno-emisyjnych), DEEP-SKY może być dobrym wyborem. Porównanie wyników filtrów z podziałem na obserwowane obiekty znajduje się poniżej.

Rezultaty dla wybranych obiektów

Każdy obiekt jest opisany z różnymi filtrami. Każdy wynik liczbowy filtra (0, 1, 2, 3, 4, 5; patrz wcześniejszy komentarz) podany jest w nawiasie, poprzedzającym komentarze. Tak wyrażona jest całkowita rekomendacja/zalecenie dla każdego z obiektów. W części "ZALECENIA", znak "/" pomiędzy dwoma filtrami oznacza, że obydwa filtry dobrze "pracują" na obiekcie, a ten z lewej strony przedzielenia będzie być może nieco lepszym wyborem; np. "UHC/OIII" oznacza: "UHC jest ogólnie nieco lepszy, ale OIII będzie także całkiem użyteczny".