- DSy

Testowany na:

M29 / M15 / M27 / M71 / M56 / M57 / M13 / M92 / M51 / M31&M110 / M103 / M52 / M11 / M26 / M14 / M16 / M17 / M18 / M25 / M22 / M8 / M81&M82 / M33 / M31 / M34 / M39 / NGC884&NGC869 / BROCCHI'S / NGC663 / NGC7209


Testowany w warunkach od doskonałego bieszczadzkiego nieba z drogą mleczna po horyzont i zasięgiem dochodzącym do 6M po niezbyt ciemne podmiejskie niebo przesłonięte welonem cirrusa przy dużej wilgotności.

Celestronek słabo się spisuje pod jasnym niebem. Gdy warunki poprawiają się, zaczyna odżywać i zaskakiwać. Bardzo dobrze współpracuje do powerku ok. 50-60x, dobrze do 100-120x. Do większych powerów potrzebuje dobrego, czarnego nieba, inaczej rysuje raczej słabo. Gromady otwarte zarówno te ciasne (M29, M103, M52) jak i duże (M39, NGC884&869) wyglądają bardzo dobrze, służy im duże pole tej rurki. Słabsze gromady otwarte (NGC663 (ITI), NGC7209) również ładnie są wyłuskiwane i rozdzielane przez tę rurkę. Najlepiej idzie mu z jasnymi galaktykami i obiektami mgławicowymi (M27 , M57, M81 i 82, M31, M51), Mimo niewielkich rozmiarów, wyłuskuje wiele szczegółów których dostrzeżenia nie spodziewał byś się w tak małym sprzęcie (pasy pyłowe w M31, struktura ramion M51 (ale bez pomostu łączącego ją z karłowatą towarzyszką)). Trochę słabiej radzi sobie z kulkami, gdy warunki nie powalają. Wyraźnie odżywa pod ciemnym, dobrym niebem. Czynnikiem degradującym obraz, wyraźnie jest kątówka pryzmatyczna, która znacząco degraduje słabsze obiekty M71, M56, M33. Po wyeliminowaniu jej, obraz uzyskuje lepszy kontrast a słabe DSy to właśnie lubią. Kątówka jest tu najsłabszym ogniwem zestawu (cholernie zła wiadomość dla mojego portfela).

- układy wielokrotne

Rozdziela w kiepskich warunkach epsilony Lutni. Jest nie źle Refraktorek ma przyzwoitą rozdzielczość i tu wyraźnie dystansuje newtony o podobnych aperturach i światłosile.

- Księżyc

Fiolet - no jest. Nie da się ukryć. Niemniej jego poziom nie uniemożliwia obserwacji. Odkrycie Marsa przez Księżyc pod koniec tego lipca, mimo słabych warunków (jasne niebo, bliskość Słońca) zaobserwowane. Co do jasności to niestety, C102 przy swojej ogniskowej ma kłopoty. Przy powiększeniach do 100x ciężko obyć się bez filtrów. Fiolet zaczyna przeszkadzać przy powiększeniach > 100x. Pytanie co kto rozumie poprzez „przeszkadza”. Generalnie, C102 radzi sobie zaskakująco dobrze jak na posiadaną światłosiłe. Użycie okularów z nieco wyższej półki niż kitowe plossle częściowo zmniejsza problem. Jak juz pisałem znaczący wkład w chromatyzm całego układu wnosi kitowa kątówka i w mniejszym stopniu kitowe okulary. Po przesiadce na lantany jest nieco lepiej. Jednak dla userów, którzy mieli do czynienia z refraktorami ED i Apochromatycznymi, stopień aberracji może być nieakceptowalny.

 
- Planety

Mała zaskoczka przy obserwacjach Jowisza. Człowiek się nastawił na dyskotekę fioletu, no bo to F5!, Aberracja wypala oczy! , Do planet <F8 to nieporozumienie! , a tu co? Ano jest delikatny fiolecik na krawędzi tarczy planety, widać go, owszem, ale żeby to była katastrofa? Na pewno nie. Pytanie jaki kto ma próg tolerancji. Gdy obok stało APO, i porównałem obrazy, dalej nie będę wypisywał: Zdrada!, To jakaś kompletna paranoja!, Nic nie widzę poza fioletem!, bo to nie prawda. Obraz w apochromacie jest znaaaaacznie bardziej kontrastowy i ma znacznie lepsze odwzorowanie barw. Ale ilość szczegółów już jest podobna (nie ma już tak ogromnego dystansu). APO ma jeszcze jedną przewagę, pozwala na znacznie większe spowerowanie bez straty detali. Podczas gdy C102 wymiękł tego dna przy 120x, APO pociągnęło powyżej 180x (nie pamiętam jaki dokładnie był power, chyba daliśmy sobie spokój przy trochę ponad 200x).

C102 wyciąga ładnie pasy chmur jeżeli potraktować je filtrami planetarnymi. Pokazuje cienie jowiszowych mooników i duże formacje chmur na jego tarczy. (( ciemne struktury na górnym pasie, pociemnienie biegunowe, WCP na granicy percepcji, pasy bez wirków :) , nie udało się wypatrzeć Juniora - opis dla obrazów z lantanem w wyciągu). Wymienione filtry wycinają fiolet.

- hints

Powinieneś kupić sobie jakiś okular szerokokątny w okolicach 20-25mm do tego C102 aby wyciągnąć jego możliwości związane z dużym polem. Celestronek wyraźnie lubi także lantany, choć dostarczone plossle są przyzwoite, to zobaczysz sporo więcej wsadzając w wyciąg coś lepszego.


- posadzić na tani statyw foto czy na EQ5?

Po testach można już coś w tym temacie powiedzieć. Przyzwoity statyw z głowicą foto (jakieś manfrotto lub któryś z tych większych ruskich - nie mówimy tu o plastikowych głowiczkach na aluminiowych łapkach fi 10mm za 99pln ze sklepiku foto) powinien sobie spokojnie poradzić przy powiększeniach DSowych (20 - 60x). Dzięki niewielkim rozmiarom takiego statywu zachowamy pełną mobilność C102'ki. Statywy te mają jednak tendencje do niewielkiego opadania przy blokowaniu kąta nachylenia, co jest bardzo niekomfortowe przy większych powiększeniach. Niewprawna osoba może w ogóle nie poradzić sobie z ustawianiem obiektów pod presją tej cechy. Oczywiście im statyw będzie lepszy (droższy) i większy tym błąd ten będzie mniejszy i mniej uciążliwy (może być znośnie do ok. 80 - 100x). Pytanie gdzie jest granica tolerancji. Nie ma chyba bowiem sensu kupowanie 5kg manfrotto za 850pln skoro za te same pieniądze wyjmiemy EQ3-2 z napędami

Dobrym rozwiązaniem może być lekki azymutal z mikroruchami. Masa nadal mobilna, ale rosną nam rozmiary torby z optyką. Jest to jednak chyba dobry kompromis.

Jeżeli nie zależy nam bardzo na mobilności, nie ma co kombinować. Nowe EQ3-2 można dopaść za 600pln. I montaż ten spokojnie uniesie tą lekką (po załadowaniu dodatków i okularów ciągle <3kg) i krótka (tylko 500mm ogniskowej) tubę Osobiście swoje C102 sadzam, jak widać na fotkach, na HEQ5, ale tak duży montaż nie jest potrzebny. Po prostu taki mam z racji posiadania 11" krowy DSowej

Rurka niestety w kitowej konfiguracji nie jest zbyt komfortowa w obserwacjach, aż się prosi o normalną 90* kątówkę Z tą 45tką dosłownie rzuca na kolana pod teleskop.

- okularki które zagrały z C102

Bardzo polubiła sie z W70 25mm Antaresa i LV9mm i LV6mm. Nie źle dogaduje sie z kitowymi plosslami.

- filtry i kątówki które zagrały z C102
Służą jej jaśniejsze filtry planetarne celestrona. Ładnie gaszą flary i tną fiolet na planetach (polecam #56 i #ND-6). Mimo niezbyt dużej apertury można jeszcze pokusić się o wkręcanie w nią OIII. Nie zaobserwowałem jakiejś drastycznej poprawy po wkręceniu w okular filtru typu minus-violet. Filtra UHCS nie udało mi sie dopaść w trakcie testów.

poprzedni rozdział | następny rozdział


Spis treści

1. Pierwszy kontakt
2. Jako trawelerek
3. Do focenia nieba
4. Jako główny telep
5. Ocena ogólna