LOGOWANIE | REJESTRACJA


NowościTesty ANRecenzje użytkownikówKatalog sprzętuObserwacjeArtykułyGaleria

Teleskop Meade/Bresser Messier R-127L
[RECENZJE] 2008-11-17 | Michał "Bemko" Bemowski


Mobilność i wygoda użytkowania

Messier R-127L jest dość duży i ciężki (długość ok.1,2m, masa 8kg), montaż również swoje waży, więc z mobilnością jest u niego nie najlepiej. Na pewno nie jest to typowy teleskop do plecaka, chociaż można by powiesić sobie tubę na plecy w jakimś specjalnym worku, wziąć montaż i akcesoria w rękę i przejść z tym kawałek drogi. Nie byłoby to jednak ani przyjemne ani wygodne. Jednak jeżeli posiada się samochód to problemu już prawie nie ma. Prawie, bo teleskop jest dość długi i nie wejdzie w poprzek do każdego samochodu. W moim Fiacie Uno ledwo mieści się na tylną półkę. Można go jeszcze położyć wzdłuż samochodu ale wymagałoby to solidnego przypięcia go pasami jeżeli chcemy dowieść go na miejsce obserwacji w niezmienionym stanie.

Jak w każdym refraktorze obserwacje obiektów w zenicie nie są zbyt wygodne ze względu na niskie położenie okularu - w tym modelu szczególnie daje się to we znaki, ponieważ jest bardzo długi. Jednak odpowiednio wysokie ustawienie statywu dość skutecznie rozwiązuje problem. Podobny problem z obserwacjami w zenicie występuje przy używaniu szukacza.

Długość teleskopu sprawia przede wszystkim problemy przy obserwacjach balkonowych. Ustawiając go na standardowym statywie na moim balkonie 160x90cm w wielu pozycjach okular wypada albo w dziwnym miejscu ale zahacza o okno albo parapet. Bardzo mocno ograniczało to obszar dostępnego do obserwacji nieba. Wzorując się na rosyjskich słupach do TAL-ów, kupiłem na złomie  rurę stalową o średnicy ok. 80cm (nowe można dostać jedynie w kawałkach po 6m...). Po usunięciu rdzy i pomalowaniu, zamocowałem ją na balkonie do balustrady dwoma obejmami. Wytoczona przejściówka umożliwia zamocowanie na niej głowicy montażu. Dzięki rurze nie mam już problemów z zahaczaniem okularu o cokolwiek, a na balkonie jest wystarczająco dużo miejsca. Obserwacje w większości pozycji są wygodne. Jedynym mankamentem jest blokowanie tuby przez barierkę przy obserwacji obiektów blisko ściany bloku.

Teleskop zamontowany na rurze na balkonie




poprzedni rozdział | następny rozdział


Spis treści

1. Wstęp
2. Dane techniczne
3. Mechanika i optyka
4. Mobilność i wygoda użytkowania
5. Obserwacje
6. Podsumowanie


Komentarze

Łukasz Rachuna


2008-11-18
12:33:40
Świetna recenzja. Tym bardziej poparta taką ilością zdjęć i szkiców. Gratulacje. Osobiście jeszcze czekam by ktoś opisał messiera 152S
Tomuś

2008-11-18
14:49:12
Przepięknie przedstawiona recenzja :) Takie opisy wraz z przykładowymi zdjęciami lub szkicami powinny być załączane do instrukcji obsługi każdego ze sprzętów do astro. Zainteresowałem się tą recenzją bo skończyłem prawie w 100% budowę swojego refraktora na bazie szkieł Fraunhofera z tym tylko że parametry trochę inne a mianowicie 150/750mm f4.9 Pierwsze światło już widziałem no i jest super :) Pozdrawiam Tomek
Marek B.

2008-11-18
23:25:25
Witaj Bemko. Bardzo ciekawa recenzja ! Mam tylko jedno pytanie... piszesz o rozdzielaniu Epsilonów Lutni przy pow. 150x. Czy czy mniejszym powiększeniu, R-127L umożliwia także ich rozdzielenie, a jeśli tak to przy jakim ? Pozdrawiam
Bemko


2008-11-19
19:20:33
Dokładnie nie pamiętam jak to jest z tymi epsilonami, a nie mam też teraz za bardzo jak sprawdzić, ale znalazłem u siebie taką notatkę: "Wyraźnie zaczynają się rozdzielać w okolicach 100x" Ja rozróżniam zazwyczaj trzy etapy rozdzielenia: - coś z gwiazdą jest "nie tak", majaczy drugi składnik - można się dopatrzyć dwóch gwiazdek - wyraźna czarna dziura między składnikami Dla epsilonów wyglądałoby to jakoś tak: 60-80x => 100x => 150-200x
Piotr Perczak

[REDAKTOR AN]

2008-11-19
21:37:25
Bardzo dobrze zrobiona recenzja. Fajny patent z tą rurą na balkonie.
Mateusz Orzechowski


2008-11-22
16:50:44
Ciekawa recenzja. Pozdrawiam
Marek B.

2008-11-23
13:22:53
Przy moim Celestronie 80ED rozdzielenie Epsilonów Lutni wygląda następująco: pow. 67x - widzę lekko podłużną gwiazdę, pow. 100x - wyraźnie widać dwie gwiazdki, przy kolejnym większym powiększeniu, np. 150x ten efekt jest jeszcze bardziej pogłębiony, ale można stwierdzić że już od pow. 100x mamy do czynienia z pełnym rozdzieleniem. Oczywiście zakładam, że są dobre warunki obserwacyjne.

Możesz dodać swój komentarz po zalogowaniu.


Wszystkie prawa zastrzeżone / All rights reserved
Copyright © by Astronoce.pl | Design & Engine by Trajektoria