2. Mechanika i budowa
a) OBUDOWA: (Chassis)
Panuje opinia o toporności tej lornetki. Jednak jej budowa i waga nie ma nic wspólnego z topornością.
Jej obudowa to odlew aluminiowo-magnezowy pokryty cienką warstwą folii z tworzywa sztucznego. Ten stop to tajemnica wojskowa Rosjan. Dobrze, że się czasy zmieniły to w cywilnych konstrukcjach mamy technologie wojskowe. Sztywność bardzo dobra. Waga jak na taki instrument niezaskakująca. Mocowanie statywowe - Rewelacyjne.
Jak dla mnie za obudowę - 9/10.
1 punkcik odejmuję za jakość wykończenia i kiepskie etui ochronne.
b) MECHANIKA
Dla ludzi przyzwyczajonych do centralnej regulacji, rozdzielona regulacja na każdym okularze oddzielnie, będzie z pewnością brakiem wygody. Jednak precyzja działania regulacji okularów zaprzecza panującej opinii o słabej mechanice rosyjskich wyrobów. Okulary obracają się z lekkim oporem i całkowicie bez luzów. Skok gwintu jest na tyle drobny by z łatwością zapewnić odpowiednią precyzje ustawienia ostrości.
Przy odrobinie wprawy to, co dla wielu jest kontrowersyjne w bojach okazuje się świetnym rozwiązaniem. Regulacja rozstawu okularów - odpowiednio ciasna.
Jak dla mnie 7/10.
3 punkty odejmuje za bardzo płytkie gumowe osłony oczodołów. Choć ich wysokość wymusza mały LER tej lornetki, to jednak te osłonki można by inaczej rozwiązać.
c) ODPORNOŚĆ NA UDERZENIA MECHANICZNE
Dobra solidna rosyjska lornetka. Można używać do samoobrony, bez konieczności powtórnej kolimacji. A tak na poważnie. Niezbyt wrażliwa, jednak trzeba pamiętać, że to sprzęt oprtczny.4/5
poprzedni rozdział |
następny rozdział
Spis treści
1. Wstęp
2. Mechanika i budowa
3. Optyka
4. Zasięg i przydatność obserwacyjna
