LOGOWANIE | REJESTRACJA


NowościTesty ANRecenzje użytkownikówKatalog sprzętuObserwacjeArtykułyGaleria

Program Astromist na PDA - szczegółowa recenzja
[RECENZJE] 2011-07-21 | Mariusz "Midimariusz" Kutrowski | źródło www.astronoce.pl


Uzupełnienie (DSC)

Cześć ta powstała głównie dla współpracy z systemem DSC.

Problem centrowania gwiazdy
Jednym z głównych problemów jest właśnie trudność przy centrowaniu gwiazdy. Ja używam okularu ES 6,7mm o polu widzenia 82o, gdzie praktycznie nie da się na „oko” poprawnie wycentrować gwiazdy. Są na to dwa sposoby:
  • Mamy okular z podświetlanym krzyżem. I po problemie.
  • Stosujemy metodę rozmycia/rozogniskowania obrazu gwiazdy. Stosujemy okular o bardzo krótkiej ogniskowej. Maksimum to Super Plossl 10mm. Jeszcze lepiej okular o krótszej ogniskowej. Rozogniskowanym obrazem gwiazdy wypełniamy ponad 3/4 pola widzenia okularu. Pozwala to dość precyzyjnie wycentrować gwiazdę.

Problem alignacji
Częstym problemem są kłopoty z precyzyjnym ustawieniem alignacji systemu. Średnio różnice między obliczoną pozycją gwiazdy czy obiektu, a rzeczywistą są rzędu +/- 2-3 stopni.  Ale dochodzi do sytuacji, że tolerancja jest nawet +/- 5 stopni!

Na błędy systemu składają się na to następujące czynniki:
  • nieosiowe ułożenie osi enkoderów w teleskopie (oś enkodera nie jest idealnie prostopadła do powierzchni Ziemi)
  • mało precyzyjne wycentrowanie gwiazdy w okularze
  • luzy w osiach teleskopu
  • niewystarczające wypoziomowanie teleskopu
  • niepoprawna kolimacja teleskopu
  • nieprostopadłe ułożenie obu osi enkoderów względem siebie (możliwy luz)
  • możliwe kołysanie się montażu na boki (zwłaszcza Dobsona)
  • brak aktualizacji alignacji, po zmianie położenia gwiazdy.
  • luzy lub zbyt słabe mocowanie śruby mocującej enkoder do teleskopu

Wszystkie te błędy sumują się wprowadzając małą precyzję wyszukiwania. Rozwiązaniem jest wprowadzenie wartości poprawy dla obliczonego modelu nieba. Jak to zrobić? Korzystamy tutaj z dwóch metod:
  • „2-Star Alignment”
  • „N-Star Alignment”

Pierwszy sposób, mniej dokładny

„2-Star Alignment”
Ta metodę opisałem wcześniej.  Opracował ją Toshimi Taki. Krótko przypomnę. Ustawiamy na dwie wybrane gwiazdy. Pierwsza powinna być gwiazda Polarna, druga powinna znajdować się na południowej stronie nieba około 20-30 stopni nad horyzontem. Najlepiej jak odległość miedzy nimi będzie około 90 stopni. Na końcu wybieramy „Align” w celu alignacji systemu. Jeśli zamierzamy szukać np. galaktyk w jednym obszarze nieba np. w Wielkiej Niedźwiedzicy to możemy użyć dwóch gwiazd z tego gwiazdozbioru. Otrzymujemy bardzo wysoką precyzje rzędu 10 minut kątowych. Jednak dla pozostałej części nieba wtedy model będzie zbyt mało precyzyjny.

Potem korzystamy z metody „N-Star Alignment”
Druga metoda używa matematycznej modelu do korekcji błędów prowadzenia montażu. Mamy tutaj dwie metody przeliczania. Pierwsza metoda wprowadza korekcję dla metody 2-Star Alignment. Druga metoda oblicza wartość poprawy dla prowadzenia swojego teleskopu – używana często w montażach paralaktycznych.  Używana zwykle w profesjonalnych obserwatoriach. Na podstawie porównania wybranych gwiazd funkcja wprowadza wartość poprawki dla wcześniej obliczonego modelu alignacji. Dla przykładu, jeśli przed korekcją gwiazda znajdowała się 2-3 stopnie obok wskazania programu, to po korekcji różnica jest rzędu około 20-30 minut! Tutaj musimy użyć przynajmniej 4 różnych gwiazd porównania. Jednak większą precyzję daje porównanie na 8 gwiazdach.


Aby dodać gwiazdę wybieramy opcję „Add”. Pokazuje nam się standardowy obraz nieba, tak jak przy metodzie 2-Star Alignment. Celujemy teleskopem w wybraną gwiazdę. Na dole mamy podgląd wybranego obszaru nieba. Można zmieniać także pole widzenia. Najlepiej wybierać gwiazdy z różnych rejonów nieba. Jeśli zależy nam na bardzo dużej precyzji w wybranym rejonie nieba, wybieramy kilka gwiazd właśnie z tego rejonu.
  • Wybór gwiazdy zatwierdzamy przyciskiem .
  • Aby usunąć gwiazdę z listy wybieramy „Del”.
  • Po wybraniu wszystkich gwiazd wybieramy „Calc”. I mamy już wprowadzoną korekcję!
  • Astromist wyrzuci błąd, jeśli różnice w położeniu będą większe niż +/- 5 stopni.
  • Przycisk „Sync” służy do synchronizacji położenia gwiazd z montażem skomputeryzowanym. Komunikacja przez kabel (Serial) lub przez Bluetooth. Na koniec zatwierdzamy przyciskiem OK.

Drugi sposób, bardziej dokładny

„2-Star Alignment”
Do alignacji używamy dwóch gwiazd, ale znajdujących się bardzo blisko np. dwie sąsiednie gwiazdy w Wielkiej Niedźwiedzicy.

„N-Star Alignment”
Potem korygujemy obliczony model nieba tak samo jak w poprzednim sposobie – mniej dokładnym. Najlepiej na 8 gwiazdach. Zwykle dokładność mieści się w 10-30 sekundach łuku. Największy problem to gwiazdy znajdujące się w zenicie. Tutaj model jest mniej dokładny.

Te dwie techniki razem pozwalają na bardzo precyzyjne pozycjonowanie praktycznie bez kłopotów na całą sesję obserwacyjną.

Enkodery
Dodam jeszcze parę słów o enkoderach do DSC. Teoretycznie używając enkodera o dokładności 4096 możemy oczekiwać dokładności 20 minut łuku, dla enkodera 8192 będzie to 3-6 minut łuku, zaś dla dokładności około 10000 błąd będzie wynosił zaledwie 2-4 minut łuku. Wszystkie te wartości są bardzo dobre. Jednak warto zainwestować w nieco lepsze enkodery.

Mocowanie enkodera do montażu
Jeszcze jedna uwaga na końcu dla posiadaczy DSC. Śruby mocujące enkodery do montażu powinny być bardzo mocno dokręcone do montażu. Śruba nie może odkręcać się mimowolnie podczas obracania teleskopem. Najlepiej w układzie śruby mocującej enkoder zastosować sprężynę niezależnie czy mamy łożysko, czy podkładkę teflonową.


Sprawdzenie systemu enkoderów
Jest na to prosty sposób sprawdzenia poprawności działania układu mocującego enkodery. Ustawiamy teleskop na wybrany cel. Najlepiej testować w dzień na wybranych obiekcie ziemskim. Zapamiętujemy wartość kroków enkodera dla obu osi (Encoder Information).


Następnie kilka razy poruszamy teleskopem w różne strony i sprawdzamy ponownie o ile zmieniły się wskazania Astromista. Dla pewności powtarzamy to kilka razy. Jeśli nie będzie różnic to znaczy, że wszystko jest w porządku. Jeśli zaś przy kolejnych próbach wartość lub wartość będą się systematycznie zmieniały, to znaczy, że enkoder lub układ mocowania do teleskopu jest źle lub zbyt słabo przymocowany np. zbyt słabo dokręcona śruba, lub enkoder. Należy to kontrolować. Test można też przeprowadzić w nocy przed obserwacją. Jako, że mamy ruch ziemski, należy dokonać dwóch pomiarów gwiazdy w jak najkrótszym czasie.




poprzedni rozdział


Spis treści

1. Wstęp
2. Instalacja
3. Pierwsze uruchomienie i właściwości programu
4. Mapa nieba
5. Księżyc, planety, Układ Słoneczny
6. Komety, asteroidy, satelity, Flary Iridium, aktualizacja
7. Współpraca z teleskopem i aparatem fotograficznym
8. Planowanie, cyfrowe zapiski z obserwacji
9. Symulacja zaćmień i katalogi własne
10. Podsumowanie
11. Uzupełnienie (DSC)


Brak komentarzy do bieżącego wątku!


Możesz dodać swój komentarz po zalogowaniu.


Wszystkie prawa zastrzeżone / All rights reserved
Copyright © by Astronoce.pl | Design & Engine by Trajektoria