Księżyc coraz starszy, a pogoda nas rozpieszcza kolejnymi pogodnymi nocami.

Po okresie zachmurzenia, marzec przywitał nas całkiem ładną pogodą, która przypadła oczywiście na czas pełni, ale i nieco po niej.

Mimo zaawansowanej I kwadry Księżyca, postanowiłem wystawić Dobsa na ogródek i przypomnieć sobie jak wygląda nocne niebo.

Mroźny wyż w okolicy nowiu pozwolił nam znów się spotkać.

Zaraz po pełni trafiła nam się pogodna noc, więc wieczór zapowiadał się obiecująco.

Wyż kontynentalny przyniósł pogodną noc.

Ponieważ maksimum koniunkcji Jowisza z Saturnem wypada na poniedziałkowe popołudnie, postanowiliśmy polować na dobre warunki w weekend.

Zaskakująco ciepły, pogodny wieczór grudniowy to nie lada gratka dla miłośnika astronomii. Cóż mogłoby go zepsuć?

Pogodny wyż warto wykorzystać, choćby z przydomowego ogródka i przy Księżycu po pierwszej kwadrze.

Po odejściu zgniłego wyżu, z zachodu nadciągnął wilgotny front, który przyniósł deszcze i silny wiatr. Już druga połowa tej frontowej nocy była czysta, ale idealne warunki nadeszły kolejnego wieczoru.

Front z zachodu przegonił zgniły wyż i w końcu udało się trafić na okienko pogodowe.

Zazwyczaj nie opisuję sesji obserwacyjnych spod domu, ale ta była wyjątkowa.

W listopadzie kontynuujemy przygodę z planetami. Tym razem coś bardzo na czasie, czyli Mars.

Druga połowa pochmurnego października zaskoczyła nas dobrymi prognozami na weekend.

Po blisko roku znów odwiedzamy Urana.

Po tygodniu wyczekiwania aż pieroński wysoki syf pójdzie sobie "ab", w końcu doczekliśmy się czystego nieba.

Jesienią kontynuujemy spotkania z bardzo wymagającymi wyzwaniami obserwacyjnymi.

Mimo niepewnych prognoz i wcześnie wschodzącego Księżyca, w Sulejewie zebrała się spora część grupy poznańskiej.

Po słabych galaktykach, na ruszt idzie mgławica planetarna.

Czyste niebo znów pchnęło nas do Sulejewa.